Sonsuz

Uykundan uzağım
Evdeyim

Rüyan uykundan sızıyo
Görüyorum bomboş, biliyorum gelmezsin
İçli biri de değilsin.
Olduğun insanı unutuyorum
Gözlerinin kapandığı yerlerdeyim
Rüyandayım
Uykundan sızıyorum.

Gözkapakların uzağa kapanıyo
Ben yerden yükseliyorum
Görüyorum duygun uzak
Biliyorum için boş
Yine de sığmıyor için içime
Boşluklara sığamıyorum deliriyorum
Kaçırdığımız sessizlikleri dinliyorum
Belki deliyim belki boşluğuz.
Rüyan yastığıma değdiğinde evdeyiz,
Sonsuzuz.

Sonsuz kere oturuyoruz yanyana
Ben nefes almayı unutuyorum
Ne kadar kırgınım bu nefeslere
Bu içindeki bitmeyen dalgalara.
Nasıl inandırabilirim
Sen ve ben olarak bildiğin şeyin fazlasına
Nasıl uyandırabilirim seni rüyana sızmışken.
Aşka dair pek bir şey bilmem
Sana nasıl öğretebilirim?
Bu fikirsiz duygu kere sonsuzuz.
Söyleceğim çok şey var,
Unuturum, yanyana otururuz.

Gözlerimi kapattım uykudan uzağım.
Karmakarışığım.