eksik

Bir güne uzanmakla ellerine uzanmak
Aydınlığı saklamak ayrılığın merhametsiz kollarında
Âh bir uzaklığa uzanmak
Âh gözlerimin yetiştirdiği
Âh eskittiğim bir yaşıma
Solumak bir babanın şefkatini tenhalarda
Ağrıyorsun kalbimin daralan sokaklarında
Büyük seslerin uyuşturduğu nefesin
Başım ikliminin pencereme eğdiği
Âh ahımı gözlerime vuran kar
Âh neşemi eriten soğuk merhem
Dimdik durdum da rüzgar mı yordu şafaklarımı
Koptum da toprağımı sulamak mı dindirdi yaşlarını
Hangi göl
Hangi nehir
Hangi boz bulanık sarar da sinemi açmam?
Vakit minarenin sesleri arasına karıştığı vakit
Vapurlar gözlüyor giden limanları
Lâl ki illa resmetmeli kaldırımları
Tersten işliyor ne varsa suyun aksinden
Bak burdayım
Bak eskitmiyor marifetimi, kaldığın koca yaşmaklar
Bulmak ve ellerine uzanmak, şeytanımın terbiyesi
Oku! Bu sefer ilk hecesine hükmetmediğini bilerek
Affet! Kırıldığıma yaraşsın aynalar
Hadi yeniden devirelim de dünyayı yeni başından