Saat
Saat yuttu beni. Guguğu olmayan, ucuz, plastik ve yıllanmamış bir saate denk geliyorum. Yokluğum saniyenin onda biri. Karanlık üstümü örttü yumuşacık küçüklük battaniyem gibi, ben altında yağmur kokulu şehirler kurdum. Desenleri ıslattı ellerimi, ellerin saçlarımda gezindi, ayıp şeylere tenezzül ettik. Koluna başımı yaslayıp uyudum, kollarında her şey düzelecek hissi.
Nouvelle Vauge - In A Manner Of Speaking
Comments
Post a Comment